Osobie zatrudnionej w ramach umowy o pracę komornik może zabrać 60% wynagrodzenia, jeżeli ma ona długi alimentacyjne lub 50% wynagrodzenia, jeżeli ma ona długi z innego tytułu. Jednocześnie musi pozostawić dłużnikowi do dyspozycji 650 zł, jeżeli ma on długi alimentacyjne lub 1633 zł, jeżeli są to inne długi. Od 1 marca 2017 roku minimalna renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy wzrasta do 750 zł, w związku z czym kwota wolna od zajęcia dla tego świadczenia wyniesie w okresie od marca Postępowanie komornicze toczy się dalej, nawet jeśli informacja o śmierci dłużnika zostanie zweryfikowana we właściwym urzędzie stanu cywilnego. Zgodnie z art. 922 k.p.c. obowiązek uregulowania należności przechodzi na spadkobierców osoby zadłużonej. Ci mają 6 miesięcy na złożenie oświadczenia przed sądem lub notariuszem o Wracając do pytania: “ Czy komornik może zabrać mi telefon? ” – odpowiedź brzmi: w niektórych przypadkach tak, ale istnieją pewne ograniczenia i wyjątki. Komornik może podjąć działania w celu zajęcia telefonu, jeśli uznaje, że ma on wartość majątkową i może przyczynić się do spłaty zadłużenia. Jednak w praktyce Potrącenie komornicze z zasiłku chorobowego związane z należnościami za pobyt w placówkach świadczących usługi opiekuńcze to maksymalnie 50 proc. wysokości świadczenia, czyli 1672,14 zł. Kwota wolna od potrąceń wynosi 200 zł, a pracownik otrzyma 1147,14 zł. Zajęta zostanie całkowita możliwa kwota. Gdy do zajęcia Dịch Vụ Hỗ Trợ Vay Tiền Nhanh 1s. Ile komornik może zabrać z pensji w 2022 roku? Prawo chroni dłużników i zakłada tzw. kwotę wolną od zajęcia – podajemy dokładne liczby. Piszemy też o działaniach, które warto podjąć zanim wierzyciel pójdzie do sądu. Jeśli jednak zaciągamy zobowiązanie finansowe, które w pewnym momencie zaczynają przerastać nasze możliwości i we właściwym czasie nie porozumieliśmy się z wierzycielem w sprawie dobrowolnej spłaty, może się zdarzyć, że przyjdzie nam stanąć twarzą w twarz z komornikiem. Kiedy może zapukać do drzwi? Co może zająć, a czego mu nie wolno? A także, jak się uchronić przed egzekucją komorniczą? treściWindykator a komornik. Na czym polega rola windykatora? Egzekucja komornicza – czym jest i kiedy następuje? Z czego komornik może ściągnąć dług? Ile pensji może zająć w 2022 roku? Oto co może zająć komornik i na jakich zasadach Postępowanie komornicze to nie koniec świata Czego komornik nie może zająć? Windykator a komornik. Na czym polega rola windykatora?Strach przed tym, czego nie znamy, jest paraliżujący i na pewno nie pomaga w sytuacji i tak już dużego stresu, w jakim znajduje się osoba zadłużona. Warto więc wiedzieć, na jakiej podstawie może dojść do egzekucji komorniczej, jak ona przebiega oraz jakie obowiązki ma wobec nas komornik, i jakie my w tym procesie mamy prawa. Eksperci Intrum podkreślają, że oddanie sprawy w ręce komornika to ostateczność, a taką sytuację zawsze poprzedza szereg innych działań. Mają one na celu ustalenie przyczyny braku spłaty. Zdarza się bowiem, że za niemożnością uregulowania zobowiązania stoją przyczyny losowe: nagłe pogorszenie sytuacji materialnej czy ciężka choroba, które mogą niezależnie od woli, wpłynąć na stan naszych finansów. Dlatego pierwszym etapem odzyskiwania należności jest windykacja chwili, gdy przestaniemy spłacać zobowiązanie, możemy spodziewać się najpierw kontaktu albo bezpośrednio ze strony wierzyciela, albo z firmy windykacyjnej, która działa w jego imieniu. Windykator może się z nami kontaktować telefonicznie, listownie i osobiście. Warto ten kontakt wykorzystać go jako szansę na profesjonalną pomoc w uregulowaniu zobowiązania, ponieważ celem windykacji polubownej jest ustalenie takiego harmonogramu spłat, aby był możliwy do spełnienia przez osobę zadłużoną, ale i jednocześnie satysfakcjonujący dla wierzyciela. W ten sposób wierzyciel zyskuje pewność, że są realne szanse na odzyskanie należności bez konieczności kierowania sprawy do sądu. – Profesjonalny windykator to sprzymierzeniec osoby zadłużonej: trzeba pamiętać, że dopóki to on jest stroną kontaktującą się z nami, to możemy uniknąć wielu poważnych konsekwencji: wpisu na listę dłużników, tytułu wykonawczego, na podstawie którego może zostać wszczęte postępowanie egzekucyjne, a co za tym idzie powstania obowiązku poniesienia dodatkowych kosztów sądowych oraz komorniczych – mówi Anna Ptasińska, ekspert Intrum. Egzekucja komornicza – czym jest i kiedy następuje? W momencie, kiedy wierzyciel wyczerpał już wszystkie środki kontaktu, a próby ugodowego porozumienia się z osobą zadłużoną nie przyniosły rezultatu, pozostaje mu jedynie droga tu właśnie przebiega granica między windykacją polubowną a sądową. Windykacja sądowa to już działania zmierzające do uzyskania nakazu zapłaty lub wyroku sądu (tzw. tytuł wykonawczy). Na tej podstawie można rozpocząć postępowanie działający przy odpowiednim sądzie rejonowym, jest urzędnikiem państwowym i działa z przepisami regulowanymi przez prawo. Anna Ptasińska, zwraca uwagę również na to, że sama decyzja o egzekucji komorniczej nie zapada z dnia na dzień i jeśli do egzekucji dochodzi, to często jest to wynik uporczywego uchylania się od obowiązku spłaty, bądź utrudnionego kontaktu z osobą zadłużoną: – Warunków, które muszą zaistnieć dla rozpoczęcia egzekucji komorniczej, jest całkiem dużo. Dlatego od momentu, kiedy osoba zadłużona przestanie spłacać raty do chwili, gdy jej sprawą zajmie się komornik, nierzadko mija nawet od kilku do kilkunastu miesięcy [...] Uporczywe uchylanie się od kontaktu może doprowadzić do sytuacji, kiedy to w miejscu zamieszkania urzędnik pojawi się osobiście – dodaje ekspertka Z czego komornik może ściągnąć dług? Ile pensji może zająć w 2022 roku? Niektórzy obawiają się, że z momentem wydania decyzji o egzekucji, komornik może dowolnie zajmować majątek osoby zadłużonej, byle tylko jak najszybciej pokryć zaległe należności. W rzeczywistości, każde podjęte przez niego działanie jest ściśle regulowane przez prawo, w tym to, z jakich składników majątku może „ściągnąć” dług i jaką część środków pieniężnych czy mienia może zająć. Wbrew częstym obawom, w pierwszej kolejności komornik nie sięgnie po samochód ani nie eksmituje nas z mieszkania. Najpierw będzie szukał możliwości pokrycia długu z bieżących środków na koncie bankowym osoby zadłużonej. Oto co może zająć komornik i na jakich zasadachWynagrodzenie – ze względu na tzw. kwotę wolną od zajęcia komorniczego, na koncie pracownika zatrudnionego na umowę o pracę, komornik musi zostawić równowartość najniższej płacy minimalnej obowiązującej w danym roku podatkowym. W 2022 r. wynosi ona 3010 zł brutto, czyli na rachunku bezwzględnie musi pozostać kwota netto: 2363,56 zł. Wyjątki? W przypadku osób uchylających się od alimentów komornik może zająć 60 proc. wynagrodzenia, niezależnie od tego, ile zarabiają. Emerytura i inne świadczenia z ZUS – wysokość zajęcia jest zależna od rodzaju długu. Jeśli jest to zaległość względem placówek zdrowotnych np. domów pomocy społecznej lub zakładów opiekuńczo-leczniczych, urzędnik ma prawo zająć 50 proc. miesięcznej emerytury. Jeśli to dług alimentacyjny, zajęciu podlega 60 proc. emerytury, a przy każdym innym długu: to 25 proc. kwoty emerytury. W przypadku emerytury komornik także musi zostawić do dyspozycji minimalną kwotę określoną przez prawo. Najniższa emerytura od 1 marca 2022 to 1338,44 zł brutto, czyli 1217,98 zł netto – i ta kwota jest zawsze wolna od zajęcia komorniczego. Te same zasady dotyczą świadczeń rentowych. Rachunki bankowe – warto wiedzieć, że komornik ma prawo szukać środków na wszystkich kontach należących do osoby zadłużonej, nie tylko na tym, na które wpływa wynagrodzenie (np. lokaty, rachunki oszczędnościowe). Udziały, akcje i obligacje – czyli egzekucja z tzw. praw majątkowych. Ruchomości – komornik zajmuje majątek ruchomy (np. samochód) na podstawie spisanego protokołu, po czym przedmiot sprzedawany jest na licytacji komorniczej, a pieniądze ze sprzedaży idą na pokrycie zaległej należności. Nieruchomości – komornik może zająć mieszkanie, dom lub inny lokal. Najpierw zostaje oszacowana jego wartość, potem dokonywany jest stosowny wpis do księgi wieczystej, a nieruchomość podlega licytacji. – Zadaniem komornika sądowego jest odzyskanie zaległego długu, ale prawo zostało skonstruowanie tak, by niezależnie od rodzaju i kwoty zaległości, osoba zadłużona nie pozostała bez środków do życia – podkreśla Anna Ptasińska Prawo zadbało o to, aby komornik nie mógł zająć majątku w wymiarze szerszym lub wykraczającym poza składniki majątku wskazane przez wierzyciela we wniosku, skierowanym do komornika sądowego. Postępowanie komornicze to nie koniec świata W trudnej sytuacji finansowej należy czym prędzej szukać rozwiązań na spłatę np. u doradcy finansowego lub kredytowego, windykatora, specjalistów ds. domowych finansów, a także przy wsparciu bliskich, aby jak najszybciej zaplanować optymalne wyjście z długów i rozpocząć realizację tego planu. Jeśli jednak trzymamy już w rękach informację o wszczęciu postępowania komorniczego i tutaj dobrze jest rozmawiać.– Warto też pamiętać, że nawet dług, którym zajmuje się komornik to nie koniec świata: nawet wtedy można rozmawiać i zwrócić się o ustalenie planu spłaty. Oczywiście w tym wypadku zgodę na wszelkie warunki: kwoty i terminy musi wyrazić nie sam komornik, a wierzyciel, w którego imieniu działa, i tylko od niego zależy, czy zgodzi się na rozłożenie długu na raty lub zwolnienie spod zajęcia składników majątkowych – podpowiada Anna Ptasińska. Czego komornik nie może zająć? „Boję się, że komornik zabierze jedyny komputer, przy którym uczy się moje dziecko!”, „Jak będę żyć, kiedy komornik zabierze pralkę, lodówkę?”, „Maszyna do szycia to narzędzie mojej pracy – czy komornik może mi ją zabrać?” „Czy komornik będzie mnie nachodził w środku nocy?”. Te i podobne pytania zalewają fora internetowe i grupy w mediach społecznościowych, na których, często zestresowani dłużnicy, szukają informacji, o tym co mogą stracić, a czego nikt im nie zabierze w trakcie postępowania komornik nie ma prawa zabrać niektórych sprzętów, przedmiotów niezbędne do codziennego funkcjonowania, takich jak kuchenka czy właśnie wspomniany komputer, który jest wykorzystywany przede wszystkim przez dziecko do nauki. Spod zajęcia egzekucyjnego wyłączone są między innymi:rzeczy osobiste takie jak ubrania, które nie mają ponadprzeciętnej wartości rynkowej, pościel, podstawowe zapasy żywności, zapasy opału, sprzęty rehabilitacyjne lub inne konieczne ze względu na niepełnosprawność osoby zadłużonej czy jej członków rodziny np. wózek inwalidzki, łóżko medyczne. Egzekucji komorniczej nie podlegają też niektóre świadczenia:świadczenia alimentacyjne, wychowawcze (w tym 500 plus), dodatki rodzinne, pielęgnacyjne, porodowe i dla sierot zupełnych, zasiłki dla opiekunów. Takie świadczenia są traktowane przez prawo szczególnie, bo zrozumiałe jest, że dotyczą tych najsłabszych i najbardziej czy komornik ma prawo odwiedzić osobę zadłużoną w środku nocy? Nie, ponieważ jak każdy urzędnik państwowy ma ściśle regulowane godziny pracy.– Według przepisów komornik może wykonywać czynności poza kancelarią komorniczą tylko w dni robocze od poniedziałku do soboty, w godzinach od do Gdyby chciał odwiedzić osobę zadłużoną w dni ustawowo wolne od pracy lub poza wyznaczonymi godzinami, musi najpierw uzyskać zgodę prezesa właściwego sądu rejonowego – uspokajają eksperci Jak dorobić do pensji? Oto sprawdzone sposoby na dodatkowy zarobekW co zainwestować 1000 zł? Tak Polacy z 20 zł robią 500, czasem ryzykującPolecane ofertyMateriały promocyjne partnera Zuzanna Brud2013-12-04 10:14publikacja2013-12-04 10:14/ ThinkstockKomornik, wykonując egzekucję, może zająć wynagrodzenie lub rachunek bankowy dłużnika. Nie może jednak zabrać wszystkich pieniędzy. Istnieją bowiem limity i kwoty wolne od zajęć. » Ile może zająć komornik z wynagrodzenia, emerytury, renty i konta bankowego w 2019? fot. JanPietruszka / / YAY Foto Opisywaliśmy już na łamach zasady, według których komornik może zajmować środki pieniężne dłużnika. Pisze do nas jednak wielu klientów banków obawiających się blokowania rachunku przez komornika. Nie mają oni pewności, jak dużo środków zgromadzonych na koncie zostanie przeznaczone na poczet spłaty długu, a także czy te zasady odnoszą się również do innych niż wynagrodzenie wpływów. Wątpliwości pomaga wyjaśnić Monika Janus, rzeczniczka Izby Komorniczej we Wrocławiu. Zajęcie rachunku bankowego przez komornika Na początku należy przypomnieć, że jeżeli komornik zajmuje rachunek bankowy, to robi to nie z własnej woli, ale na wniosek wierzyciela. To on wskazuje sposoby egzekucji i majątek, który ma być zajęty oraz decyduje o kształcie postępowania egzekucyjnego. Co do zasady, zajęcie rachunku bankowego oznacza, że komornik zajmuje wszystkie środki wpływające na konto - również te, których nie było na rachunku bankowym w chwili jego zajęcia, a zostały wpłacone później - do wysokości egzekwowanej należności wraz z kosztami egzekucyjnymi. Następnie wzywa bank, aby nie dokonywał wypłat z rachunku dłużnikowi, lecz przekazał zajętą kwotę na pokrycie należności. Wpływające na konto środki – niezależnie od tego, czy jest to wynagrodzenie za pracę lub wierzytelności, czy wpłaty osób trzecich – tracą przy tym swój pierwotny charakter i stają się anonimowymi środkami, które bank przelewa komornikowi, nie rozpatrując źródła ich pochodzenia. Przystąpienie komornika do egzekucji zaległych długów to rozwiązanie ostateczne, jednak nierzadko praktykowane przez samych wierzycieli lub firmy windykacyjne. Dłużnik, względem którego toczy się postępowanie, powinien wiedzieć, co komornik może zająć, a z czego nie wolno przeprowadzić egzekucji. Przypadek 1. „Mam zajęcie komornicze. Otrzymywane na konto wynagrodzenie jest już pomniejszane o kwoty pobrane przez komornika, ale jednocześnie moje konto jest zablokowane przez komornika. Czy może on dodatkowo zająć jakąkolwiek część środków zgromadzonych na koncie?” Jeden z przepisów prawa bankowego wskazuje kwotę wolną od zajęcia i stanowi, że są to środki pieniężne do wysokości trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw. Wynagrodzenie to jest ogłaszane co miesiąc - w październiku 2013 r. wyniosło 3833,84 zł. Środki wolne, aktualnie do wysokości 3833,84 zł x 3, czyli zł w ogóle nie ulegają zajęciu, a tym samym nie jest potrzebna zgoda komornika na ich wypłatę. Dopiero po wyczerpaniu tej kwoty, bank ma obowiązek przelewać na konto komornika wszystkie wpływające na zajęte konto środki, chyba że wcześniej sąd lub wierzyciel zwolni rachunek bankowy w części, tj. co do wpływów z wynagrodzenia za pracę. – Aby to nastąpiło, należy niezwłocznie złożyć do wierzyciela, a w przypadku braku jego zgody – do sądu, wniosek o zwolnienie z egzekucji części rachunku bankowego. We wniosku należy wykazać, że rachunek ten jest zasilany środkami z wynagrodzenia za pracę, z którego komornik prowadzi już egzekucję – zakład pracy przy wypłacie wynagrodzenia potrąca wymaganą jego część, a pozostałe środki, czyli kwota wolna od egzekucji, są przelewane na rachunek bankowy, który też jest zajęty. W rezultacie dłużnik może zostać bez środków do życia, ponieważ środki z całej wypłaty będą przekazywane na poczet sprawy egzekucyjnej – sugeruje ująć w treści pisma Janus. – Taki wniosek, z uwagi na terminy sądowe, należy złożyć niezwłocznie, nie czekać na wyczerpanie kwoty wolnej od potrąceń z rachunku bankowego. W przeciwnym przypadku sąd może nie zdążyć z rozpoznaniem pisma, a pieniądze z konta mogą zostać przekazane do egzekucji – dodaje. Przystąpienie komornika do egzekucji zaległych długów to rozwiązanie ostateczne, jednak nierzadko praktykowane przez samych wierzycieli lub firmy windykacyjne. Dłużnik, względem którego toczy się postępowanie, powinien wiedzieć, co komornik może zająć, a z czego nie wolno przeprowadzić egzekucji. Przypadek 2. „Moje wynagrodzenie wpływa na konto syna. Czy w tym przypadku komornik może zająć także moją pensję?” Prawo dopuszcza taką możliwość, jeżeli rodzic posiada wspólne konto z synem, a syn jest dłużnikiem i to wobec niego toczy się postępowanie egzekucyjne, w ramach którego komornik zajął rachunek bankowy. To dlatego, że pieniądze wpływające na wspólny rachunek bankowy, nawet z wynagrodzenia za pracę jednego z posiadaczy rachunku, są środkami wspólnymi. O tym jaka część środków podlega egzekucji, a jaka jest z niej zwolniona decydują zapisy umowy rachunku bankowego, którą dłużnik powinien przedłożyć komornikowi w terminie tygodnia od daty zajęcia. Jeżeli umowa nie określa udziału poszczególnych posiadaczy w rachunku wspólnym lub dłużnik nie przedłoży umowy komornikowi, to przyjmuje się, że udziały są równe. Po ustaleniu udziału dłużnika, zwalnia się pozostałe udziały od egzekucji. – W takiej sytuacji syn wraz z rodzicem powinien wystosować odpowiednie pismo do komornika – wniosek o zwolnienie wpływów ponad część syna-dłużnika – podpowiada nasz ekspert. Przypadek 3. „Komornik zajął mi już część renty rodzinnej. Obecnie podejmuję pracę. Czy komornik zajmie mi też wynagrodzenie?” Może się tak zdarzyć. Celem egzekucji jest wyegzekwowanie środków dla wierzyciela, czyli szybkość i skuteczność, co wymagać prowadzenia jej z różnych składników majątkowych równocześnie. Komornik działa i dokonuje czynności na wniosek wierzyciela, który z kolei może w jednym wniosku wskazać kilka sposobów egzekucji przeciwko temu samemu dłużnikowi. Oznacza to, że komornik może zająć jednocześnie rentę i konto bankowe. Stanie się tak w sytuacji, gdy dług jest wysoki, a potrącana część renty nie wystarcza na zaspokojenie go w znacznej wysokości. Gdy komornik zajmuje wynagrodzenie lub rachunek bankowy, na powstrzymanie egzekucji jest już zwykle za późno. Dłużnik powinien jednak współpracować z komornikiem i być świadomym swoich praw. Komornik nie może bowiem zająć wszystkich posiadanych przez nas pieniędzy. Istnieją pewne limity i kwoty wolne od zajęć. Przypadek 4: „Po zwolnieniu z pracy nie zamknęłam rachunku bankowego, z którego nie korzystałam, i na który nie wpływały żadne kwoty. Ostatnio jednak otrzymałam na ten rachunek przelew od koleżanki w kwocie 500 zł. Gdy chciałam skorzystać z tych środków, poinformowano mnie, że zajął je komornik, a ulga mówiąca o kwocie zwolnionej z egzekucji w wysokości trzykrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia dotyczy tylko pensji, alimentów, rent itp. świadczeń. Czy bank słusznie udostępnił środki komornikowi?” Kwota środków, która jest wolna od zajęcia wynosi obecnie zł. W rezultacie w przypadku chęci wypłaty z rachunku jakichkolwiek środków do tej wysokości, nie jest potrzebna zgoda komornika. – Za realizację zajęcia odpowiada bank, który sam oblicza sumę wpływających środków do wysokości kwoty wolnej od potrąceń. Nie ma jednak wątpliwości, że kwota ta [ zł – przyp. red.] nie jest kwotą odnawialną, jest jednorazowa, a jej wysokość nie jest zależna od liczby rachunków bankowych posiadanych przez dłużnika – jest taka sama dla posiadacza jednego, jak i kilkunastu rachunków, nawet w różnych bankach – mówi Janus. – Ani ustawa Prawo bankowe, ani Kodeks Postępowania Cywilnego nie określają rodzajów wpływających środków pieniężnych, stanowiących kwotę wolną od potrąceń, a jedynie jej wysokość, co oznacza, że wszelkie wpływy na zajęty rachunek do kwoty zł są zwolnione z egzekucji – puentuje rzeczniczka Izby Komorniczej we Wrocławiu. Opracowała: Zuzanna Brud, redaktor przy współpracy z Moniką Janus, Rzecznikiem Izby Komorniczej we Wrocławiu Źródło: W praktyce niemieckie prawo rodzinne odgrywa – szczególnie dla polskich obywateli – dużą rolę. Porada powinna odbywać się już przed zawarciem małżeństwa polsko-niemieckiej pary. Przy rozwodzie trzeba sprawdzić, czy można złożyć wniosek o rozwód w Niemczech czy też w Polsce. To, czy będzie korzystniej przeprowadzić rozwód w Polsce, czy w Niemczech, powinno być rozpatrywane indywidualnie, w konkretnym przypadku. Prawo rodzinne w Niemczech. Niemieckie prawo rodzinne różni się od znacznie od polskiego praw rodzinnego. Teraz nastąpią wyjaśnienia odnośnie tego tematu. 1. Niemieckie sądy rodzinne Z reguły sądy rejonowe odpowiedzialne są za sprawy rodzinne. W Niemczech nie ma samodzielnych sądów rodzinnych. Sąd rodzinny jest odpowiednim wydziałem sądu rejonowego. Odmienność polega tutaj na tym, że decyzje sądów rodzinnych w Niemczech nie są sprawdzane przez nadrzędne sądy krajowe lecz przez przez wyższy sąd krajowy. Który sąd rodzinny jest w danej sprawie właściwy, wynika to z przepisów prawnych i zależy od tego z jakim rodzajem sprawy rodzinnej mamy do czynienia (np. rozwód, utrzymanie, prawo do opieki nad dzieckiem, wyrównanie alimentacyjne itd.). Zasadniczo można powiedzieć, że za sprawy dotyczące statusu dzieci odpowiedzialny jest sąd w którego okręgu znajduje się dziecko, a więc tam, gdzie jest jego zwykłe miejsce pobytu. Nie chodzi tu o to gdzie dziecko jest zameldowane, ale o to gdzie koncentrują się jego interesy życiowe. Jeśli dzieci są zameldowane tylko w Niemczech, co często zdarza się w praktyce, i żyją w Polsce, to sąd ten nie będzie właściwy. W sprawach międzynarodowych, a więc w tych, w których jeden z rodziców/ małżonków znajduje się w Niemczech a inny zagranicą, to mają tutaj zastosowanie europejskie przepisy odnośnie właściwości, a więc na przykład rozporządzenia w sprawach małżeńskich czy w sprawach o utrzymanie. Ważne jest, żeby odróżnić to, który sąd jest właściwy międzynarodowo, a który lokalnie i to jakie prawo znajdzie zastosowanie. Jeśli sąd niemiecki orzeka np. w sprawie rozwodowej dwóch Polaków w Niemczech to może być tak, że znajdzie zastosowanie prawo polskie. 2. Stosowane prawo rodzinne w Niemczech W Niemczech obowiązywały wcześniej w odniesieniu do prawa rodzinnego przepisy odnoszące się do zastosowania prawa proceduralnego w postępowaniu cywilnym i w ustawie o dobrowolnym sądownictwie. Prawo materialne w przeważającej części zostało uregulowane w kodeksie cywilnym. W roku 2009 zostało zreformowane prawo procesowe i teraz obowiązuje ustawa o postępowaniu w sprawach rodzinnych i w sprawach dobrowolnego sądownictwa. Znajdują się w niej uregulowania w odniesieniu do prowadzenia postępowania (postępowanie sądowe, tymczasowe zarządzenia, środki prawne, uregulowania dotyczące udzielenia pomocy w pokryciu kosztów procesowych, kwestie dotyczące kosztów, uregulowania dotyczące egzekucji, a także postępowanie z elementem zagranicznym). Następnie znajdują się tam uregulowania dotyczące pojedynczych spraw rodzinnych takich jak rozwód, czy dotyczących statusu dziecka, sprawy dotyczące pochodzenia, adopcji, mieszkania małżeńskiego czy sprzętów domowych, ochrony przed przemocą, wyrównania alimentacyjnego, sprawy dotyczące utrzymania, sprawy dotyczące spraw majątkowych czy inne sprawy rodzinne jak również sprawy pomiędzy partnerami czy sprawy opiekuńcze. Sprawo materialne jest dalej w przeważającym stopniu uregulowane w kodeksie cywilnym. Poszczególne sprawy rodzinne: W Niemczech jest tak, że w większości spraw rodzinnych rozstrzyga się osobno o poszczególnych sprawach. Inaczej niż w Polsce nie będą na przykład w Niemczech w postępowaniu rozwodowym rozstrzygane sprawy własnościowe czy dotyczące dzieci, jeśli strony o to nie wniosą. W praktyce jest tak, że w Niemczech w około 80% postępowań rozwodowych sąd orzeka jedynie co do zakończenia małżeństwa i przeprowadza wyrównanie alimentacyjne. Wyrównanie alimentacyjne jest jedynym ze skutków rozwodu, ponieważ w Niemczech w normalnym przypadku jest ono przeprowadzane z urzędu. Inne sprawy rozwodowe np. dotyczące sporów o prawa majątkowe, statusu dzieci, sprawy odnoszące się do mieszkania małżeńskiego i do sprzętów domowych są rozstrzygane przez sąd, jeśli wniosą o to strony, co w praktyce nie jest wnoszone przy postępowaniu rozwodowym, ponieważ najcześciej reguluje się to pozasądowo. a) Rozwód W Niemczech rozwód może zostać przeprowadzony według niemieckiego, jak i również według obcego prawa. Przy tym małżonkowie nie mogą sobie wybrać, które prawo będzie miało zastosowanie , wynika to bowiem z międzynarodowego prawa prywatnego. Może się jednak zdarzyć, że w odniesieniu do tego jaki sąd będzie właściwy małżonkowie będą mieli wybór. Gdy np. jeden z małżonków mieszka w Niemczech a drugi od dawna w Polsce, to na podstawie rozporządzenia w sprawach małżeńskich wlaściwy może być zarówno sąd w Niemczech, jak i w Polsce. Wszystko zależy od tego, gdzie szybciej zostanie wniesiony pozew, to przed tym sądem będzie prowadzone postępowanie rozwodowe. Które prawo znajdzie zaś zastosowanie, to to wynika z każdego międzynarodowego prawa państwa, w którym rozwód zostanie przeprowadzony. Oznacza to, że np. w sprawach polsko-niemieckich nie zawsze przy właściwości niemieckiego sądu w sprawie rozwodu będzie on przeprowadzany na podstawie prawa niemieckiego. Może tak być, co jednak nieczęsto zdarza się w praktyce, że sąd w sprawie rozwodowej stosuje prawo polskie. Z tego wynikają różnego rodzaju problemy, ponieważ polskie prawo nie zna np. instytucji wyrównania alimentacyjnego- to jest wyrównania z tytułu utraty prawa do przyszłego zapoatrzenia i pod różnymi warunkami niemiecki sąd dodatkowo w odniesieniu do prawa polskiego przeprowadza wyrównanie alimentacyjne. Jeśli w przypadku rozwodu zastosowanie ma prawo niemieckie, to zasadniczo jest tak, że na podstawie prawa niemieckiego rozwód jest możliwy, jeżeli małżonkowie przynajmniej od roku żyją oddzielnie i oboje chcą rozwodu. Przy tym inaczej niż w Polsce nie jest konieczne, żeby np. oficjalnie zostało stwierdzone rozstanie, względnie sąd rozstrzyga o rozstaniu. Wystarczające jest, żeby później w postępowaniu rozwodowym przez jakikolwiek środek dowodowy, który jest dopuszczony w Niemczech, np. przez świadków, można było stwierdzić, że już od roku w momencie złożenie pozwu rozwodowego małżonkowie żyją osobno. Jeśli jeden z małżonków po rocznym rozstaniu nie zgadza się, to mimo wszystko może zostać przeprowadzony rozwód, jeśli można udowodnić w Niemczech, że małżeństwo się rozpadło. Takie przypadki nie zdarzają się jednak w praktyce zbyt często. Zwykle jest tak, że jeżeli małżonek na początku zapowiada, że nie poprze rozwodu to jednak w trakcie postępowania po upływie roku od rozstania zgadza się na rozwód. W przeciwnym wypadku trzeba udowodnić, że nie ma żadnej wspólnoty względnie, że istnieje nowy partner życiowy. Po 3-letnim rozstaniu możliwy jest rozwód bez zgody i bez dowodów ustania małżeństwa w Niemczech. W Niemczech ma znaczenie zasada rozpadu małżeństwa a nie zasada winy. Oznacza to, że w Niemczech nie ustala się, kto jest winny rozwodowi. Stwierdza się tam jedynie, że małżeństwo się rozpadło. Wina przy rozpadzie małżeństwa nie jest tam stwierdzana. b) sprawy o utrzymanie Sprawy o utrzymanie według prawa niemieckiego to następujące sprawy: o roszczenie alimentacyjne dzieci względem rodziców czy względem innych dłużników, roszczenie alimentacyjne z tytułu rozwodu pomiędzy małżonkami, roszczenia alimenatacyjne pomiędzy rozwiedzionymi małżonkami. Obok rozwodu w Niemczech najczęściej przed niemieckimi sądami rodzinnymi w odniesieniu do Polski i Niemiec toczą się sprawy o utrzymanie. Właściwym jest w normalnym przypadku sąd w obrębie którego przebywa dziecko, a więc tam gdzie ma ono swój ośrodek życiowy. Zameldowanie ma tutaj rolę drugorzędną. Decydujące są stosunki faktyczne. Roszczenia alimentacyjne dzieci są uregulowane w prawie niemieckim w tzw. tabeli dusseldorfskiej. W tej tabeli wskazana jest wysokość kosztów utrzymania i to w zależności od wieku dziecka i w zależności od stanu majątkowego osoby zobowiązanej do utrzymania. W tabeli tej znajduje się również minimalna wysokość alimentów. W sprawach alimentów na dzieci jest pewna odmienność, że zasadniczo jest wymagana minimalna wysokość alimentów. Jeśli wierzyciel alimentacyjny pracuje zagranicą np. w Polsce i ma niewielki dochód może być tak, że zostanie przyznana przez sąd niemiecki minimalna wysokość alimentów, ponieważ podniesione zostanie to, że można się postarać o pracę w całej Europie i jeśli się odpowiednio postara to może osiągnąć takie wynagrodzenie, które pozwoli mu na opłacenie minimalnych alimentów. Jeżeli zobowiązany do alimentów nie stara się wystarczająco o pracę to zasądza mu się przeważnie w Niemczech minimalne alimenty. Tak nie dzieje się jednak zawsze i są tutaj wyjątki, np. jeśli się wskaże, że z powodu choroby czy podeszłego wieku nie ma się prawie szansy na uzyskanie normalnie płatnej pracy albo też w przypadku posiadania większej ilości dzieci i alimenty przy wysokim wynagrodzeniu mogą okazać się niewystarczające, aby przyznać każdemu dziecku minimalne alimenty. Utrzymanie w przypadku rozwodu to roszczenie o utrzymanie w czasie osobnego życia małżonków. Roszczenie o utrzymanie jest prawnie silne i będzie ustalone poprzez porównanie dochodów. Udziela się informacji na temat tak zwanego przychodu rodziny, a więc dochód, który oboje małżonkowie razem osiągnęli i wychodzi się z założenia, że w czasie seperacji każde powinno mieć mniej więcej połowę dochodu rodziny. Prowadzi to przeważnie do obowiązku wyrównania osoby, która osiąga większy dochód. Forma wyrównania utrzymania w przypadku rozwodu nie jest taka, którą ryczałtowo wyrównuje się do połowy różnicy w przychodzie, lecz to jest bardziej skomplikowane, ponieważ tutaj pod pewnymi warunkami dochód jest korygowany na np. związane z pracą nakłady, jak również na spłaty zobowiązań kredytowych, jak również przy osobach czynnych zawodowo istnieje tak zwana korzyść z działalności zarobkowej. Forma wyrównania różni się pomiędzy pojedynczymi sądami związkowymi. Każdy sąd w Niemczech ma własną linię orzeczniczą, która służy orientacyjnie sądom rodzinnym, przy obliczaniu np. utrzymania w przypadku rozwodu. Alimentacja małżonka to alimentacja, która jest zapewniona pomiędzy małżonkami, a więc nie jak utrzymanie w przypadku rozwodu, lecz po uprawomocnieniu się wyroku rozwodowego. To roszczenie trudniej przeforsować niż utrzymanie w przypadku rozwodu, ponieważ przyjmuje się, że drugi małżonek nie może uzyskać wyższego dochodu na rynku pracy. To musi zostać jednak wykazane i często jest tak, że alimentacja małżonka nie jest zapewniona na czas nieokreślony, lecz na czas określony. Decydujące jest to jak długo małżonkowie pozostawali w związku małżeńskim. W przypadku krótkiego czasu trwania małżeństwa sąd może generalnie zaprzeczyć roszczeniu o alimentację, ponieważ nie zostało przedstawione długie pożycie małżeńskie. O roszczeniach alimentacyjnych, takich jak np. roszczenie o utrzymania w przypadku rozwodu i alimentacji małżonków sąd rodzinny przed którym zawisła sprawa nie orzeka automatycznie. Z tego też względu muszą zostać wniesione wnioski. Jeśli wnioski te nie zostaną wniesione przez małżonków, to muszą one zostac wniesione przez adwokata, bez adwokata nie można złożyć takiego wniosku, ponieważ jest tak, że sąd o tym wcale nie decyduje. Prawo do opieki nad dzieckiem W Niemczech jest tak, że dzieci, które urodziły się np. w trakcie trwania małżeństwa mają dwoje uprawnionych do opieki rodziców, którzy wspólnie wykonują prawo do opieki nad dzieckiem. Jeśli po rozwodzie czy po separacji jeden z małżonków chce mieć wyłączne prawo do opieki nad dzieckiem, to sąd to zasądzi, jeśli się udowodni, że jest to sensowne i sprzyja to dobru dziecka. W praktyce są to jednak rzadkie przypadki. Przeniesienie wspólnej opieki na jednego z małżonków jest konieczne wtedy, gdy w ogóle nie jest możliwa dalsza komunikacja między stronami. To musi zostać jednak udowodnione. W tym przypadku przeniesienie opieki jest sensowne, ponieważ w innym razie małżonek, który opiekuje się dzieckiem nie miałby możliwości podejmowania ważnych decyzji np. w odniesieniu do uczęszczania do szkoły, ponieważ nie mógłby się porozumieć ze stroną przeciwną. Prawo rodziców do kontaktów z dzieckiem O prawie rodziców do kontaktów z dzieckiem jak również o prawie do opieki nad dzieckiem i utrzymaniu w Niemczech nie decyduje sąd automatycznie. Sąd jednak podczas rozprawy ustnej pyta, czy te kwestie są wyjaśnione. Jak już wskazałem, wnioski w sprawach rozwodowych muszą zostać wniesione przez adwokata niemieckiego. Prawo rodziców do kontaktów z dzieckiem jest prawem dziecka jak i również oddzielnie żyjącego rodzica, i tak to uregulowało prawo niemieckie. W Niemczech jest tak, że jeśli prawo rodzica do kontaktu z dzieckiem jest mu odmawiane przez rodzica sprawującego opiekę nad dzieckiem, to tak jak w Polsce prawo to może zostać przeforsowane. Jest tutaj nawet możliwe postepowanie w trybie przyspieszonym, a więc postępowanie w sprawie tymczasowego zarządzenia przed sądem rodzinnym. Z reguły kontakt jest zapewniany. Często w praktyce się zdarza, że rodzic u którego żyje dziecko jest rozczarowany drugim rodzicem i z zemsty nie chce zapewnić kontaktu. Często jest podnoszone, że dziecko jest bite czy też źle traktowane przez drugiego rodzica albo że ma on problemy psychiczne. To musi zostać później udowodnione i często okazuje się, że te zarzuty są bezpodstawne. W Niemczech jest tak, że w razie podania informacji sprzecznych z prawdą możemy spodziewać się postępowania karnego, a więc może zajść tak zwane oszustwo procesowe. Powinno się więc dlatego dokładnie pomyśleć co podnosi się w trakcie procesu przed sądem rodzinnym. Zwykła formułka w Berlinie w odniesieniu do kontaktów jest taka, że dziecko spędza co dwa tygodnie okres od piątku wieczór do niedzieli rano, a więc dwie noce u niesprawującego opieki rodzica. Zwykle możliwe są również rozmowy telefoniczne w ewentualnie wyznaczonym czasie. Nie odnosi się to jednak do bardzo małych dzieci, ponieważ rozsądne jest tutaj nocowanie bez przeszkód u drugiego rodzica. Należy więc każdy przypadek rozpatrywać indywidulanie. Wyrównanie przyrostu majątku małżonków przy ustaniu wspólnoty majątkowej małżonków w Niemczech Tak zwane wyrównanie przyrostu majątku małżonków przy ustaniu wspólnoty majątkowej małżonków jest jednym ze skutków rozwodu, który rozpatrywany będzie przez sąd tylko jeśli zostanie złożony odpowiedni wniosek. Jak już wskazałem, wniosek taki musi zostać złożony przez adwokata w Niemczech. Wtedy zostanie ustalone jaki majątek mieli małżonkowie w momencie zawarcia małżeństwa i jaki w momencie zawisłości sporu, więc w chwili wniesienia pozwu rozwodowego. Połowa różnicy zostanie wtedy wyrównana. Jako przykład: Jeśli oboje małżonkowie w czasie zawarcia małżeństwa mieli majątek wynoszący 0, a majątek w czasie zawisłości sporu poprzez wniesienie pozwu rozwodowego u męża wynosił euro a u żony euro to wtedy powstaje różnica w wysokości euro i mąż musi oddać żonie euro, żeby oboje w czasie małżeństwa mieli taki sam majątek, a więc każde po euro. Wniosek o udzielenie informacji o wysokości dodatkowego wzrostu powstaje podczas separacji. Wyrównanie z tytułu utraty prawa do przyszłego zaopatrzenia. Instytucja wyrównania z tytułu utraty prawa do przyszłego zaopatrzenia nie jest znana w Polsce. W Polsce następuje podział majątku, a w Niemczech wyróżnia się normalny podział majątku i podział ekspektatywy z tytułu renty. Tak zwane wyrównanie z tytułu utraty prawa do przyszłego zaopatrzenia to wyrównanie małżonków z tytułu nabytej w czasie trwania małżeństwa ekspekatywy z tytułu renty. Nie nastepuję tutaj żadna wypłata ani wyrównanie w pieniądzu, ale zostają przeniesione punkty rentowe i tutaj również przeniesiona zostaje połowa różnicy na konto rentowe drugiego małżonka. Postępowanie w tej sprawie prowadzi sąd z urzędu. Przy zawarciu małżeństwa, które trwa krócej niż 3 lata, musi zostać o to złożony wniosek. Małżonkowie mogą również zrezygnować z przeprowadzenia wyrównania z tytułu utraty prawa do przyszłego zaopatrzenia. Może to nastąpić albo u Notariusza przed zawarciem małżeństwa albo może to nastapić w trakcie postępowanie rozwodowego na rozprawie ustnej, jeśli obie strony są reprezentowane przez adwokata. Podział sprzętu domowego/mieszkania Jeżeli małżonkowie żyją oddzielnie, to wtedy również trzeba podzielić sprzęty domowe. W praktyce najczęściej dzieje się to polubownie, ale również niezbyt chętnie. Rzadko się zdarza, że postępowanie na podstawie rozporządzenia o utrzymaniu mieszkania małżeńskiego i sprzętów domowych prowadzone było przed niemieckim sądem. Jeśli jest nie ma zgody co do sprzętów domowych, to wtedy najczęściej wszystkie inne sprawy związane z rozwodem są problematyczne. Podziałowi podlegają wszystkie przedmioty użytku domowego małżonków nabyte w czasie trwania malżeństwa. Należy przy tym mieć na uwadze to, że jeśli małżonkowie sprawują opiekę na dziećmi, to przynajmniej chwiliowo zatrzymają takie przedmioty, które są konieczne do opieki nad dziećmi takie jak np. pralka czy kuchenka. Ważne jest również to, że samochód osobowy także może należeć do sprzętów domowych, jeżeli takie auto używane było jako samochód rodzinny. Pomoc w pokryciu kosztów procesu i prawo rodzinne. W Niemczech jest tak, że jeśli się nie ma środków finansowych, żeby z własnej kieszeni pokryć koszty procesu to może zostać złożony o to wniosek sądownie. W momencie gdy zostanie przyjęty wniosek o pomoc w pokryciu kosztów sądowych, to w tym momencie nie trzeba będzie ponosić kosztów sądowych i własnych kosztów adwokackich. Takie wnioski mogą zostać złożone także przez cudzoziemców, a więc przez tych, którzy nie mają niemieckiego obywatelstwa, nawet jeśli mieszkają za granicą. Ważne jest, żeby dane zostały podane zgodnie z prawdą, co w praktyce często stwarza problemy. Nie może być tak np. że w oświadczeniu o stosunkach osobistych i majątkowych ktoś podaje, że miesięczne jego dochody wynoszą 500,00 euro a wydatki 700,00 euro. Takie informacje są nieprawdziwe i osoba taka naraża się na odpowiedzialność karną, jeśli wniesie taki formularz do sądu. Generalnie dlatego też dla adwokata sprawy rozwodowe prowadzone na podstawie pomocy w pokryciu kosztów procesowych nie są dobrymi sprawami. Opłaty minimalnie pokrywają koszty. Problemem jest także to, bazując na moim doświadczeniu, że wymaga to sporego nakładu pracy, jeżeli wnioski takie mają być wniesione przez cudzoziemców, ponieważ wiele osób nie wypełnia prawidłowo tych formularzy, co wynika też z powodu nieznajomości języka. W kancelarii mamy ten formularz przetłumaczony na język polski. Ważne jest, żeby wszystkie dołączone do formularza o stosunkach osobistych i majątkowych załączniki były przetłumaczone na język niemiecki. Poniesione z tego tytułu koszty nie zostaną pokryte. Oznacza to, że koszty tłumaczeń należy ponieść we własnym zakresie. Ewentualnie może okazać się wystarczające np. w odniesieniu umowy najmu, którą zawsze należy dołączyć, przetłumaczenie tylko decydujących stron, a więc np. pierwszej strony w której wskazane są strony takiej umowy i przeważnie również drugiej czy trzeciej strony z której wynika wysokość czynszu. Jeśli dokumenty są kompletne i logiczne, to sąd ocenia, czy zostanie przyznana taka pomoc. Musi także w sprawie istnieć szansa na jej powodzenie. W postępowaniu rozwodowym taka szansa właściwie zawsze występuje. Odrzucenie wniosku o pomoc w pokryciu kosztów procesu w sprawach rozwodowych z powodu małej szansy na powodzenie praktycznie się nie zdarza. Problemem jest jednak to, jak już wcześniej wspomniałem, że długo trwa dostarczenie kompletu dokumentów. Dlatego ważne jest, żeby klienci odpowiednio i dokładnie współpracowali. RA Martin Kancelaria w Szczecinie i w Berlinie Przejdź do zawartości RankingiKredyty konsolidacyjne dla zadłużonychKonsolidacja chwilówekPożyczki z komornikiemPytania i odpowiedziBlog finansowyKontaktZŁÓŻ WNIOSEKRankingiKredyty konsolidacyjne dla zadłużonychKonsolidacja chwilówekPożyczki z komornikiemPytania i odpowiedziBlog finansowyKontaktZŁÓŻ WNIOSEKRankingiKredyty konsolidacyjne dla zadłużonychKonsolidacja chwilówekPożyczki z komornikiemPytania i odpowiedziBlog finansowyKontaktZŁÓŻ WNIOSEK Co robi komornik, gdy nie ma z czego ściągnąć długu? Co robi komornik, gdy nie ma z czego ściągnąć długu? Zadłużenie to poważna sprawa, zwłaszcza gdy narasta z dnia na dzień. Można założyć, że jeżeli dłużnik ma możliwość spłacania długu, nawet powoli – postara się to zrobić. Jednak istnieją sytuacje, kiedy dłużnik nie posiada niczego, żadnego majątku ani dochodów, warto wiedzieć jak w takiej sytuacji działa komornik. Czy komornicy działają skutecznie? O komornikach słyszy się coraz więcej, nie zawsze dobrze, jednak trzeba przyznać, że liczba kancelarii komorniczych wzrasta. Dzieje się to głównie z powodu przybywania ludzi zadłużonych, mających problem ze spłatą zobowiązań w ramach pożyczek, zalegania z opłatami albo zadłużonych alimentacyjnie. Niemal co roku przeprowadzane są badania na temat skuteczności działania komorników sądowych. W latach 90-tych była ona na poziomie 30%, co z biegiem lat stopniowo się zmieniało. Obecnie za najlepszy wynik skuteczności komorników uważa się rok 2016, kiedy ściągalność była na poziomie ponad 12%. Trudno powiedzieć czy skuteczność w każdym kolejnym będzie wzrastała, ponieważ sytuacja dłużników wpływa na powodzenie egzekucji. Grupy niewypłacalnych dłużników Coraz częściej zdarza się, że dłużnik nie posiada majątku, który może zostać zajęty w ramach egzekucji komorniczej. W takiej sytuacji komornik nie może działać tak, jak zawsze przy ściąganiu zaległości na rzecz wierzyciela. Wtedy nie ma z czego ich pobierać. Takie problematyczne sytuacje zdarzają się, kiedy dłużnik nie jest zatrudniony ani nie posiada żadnego majątku, który komornik może zająć w celu spieniężenia. Aktualnie wyróżnia się dwie grupy dłużników powodujących takie problemy, są to:dłużnicy młodzi – nie posiadają majątku, nie posiadają pracy, bo to właśnie jej utrata stoi często za pojawieniem się zadłużenia. Kredyty, wzięte w momencie dobrej sytuacji finansowej, w chwili utraty zatrudnienia stają się niemożliwe do spłacenia. W takiej sytuacji wielu dłużników wraca do mieszkania z rodzicami oraz żyje na ich utrzymaniu, nie posiadając własnych nieruchomości i ruchomości. Dłużnicy, którzy nie posiadają żadnych oszczędności, mieszkanie w którym zamieszkują jest lokalem spółdzielczym, a źródłem ich utrzymania są alimenty, nie podlegające zajęciu komorniczemu. Co jeśli komornik nie ma z czego ściągnąć długu? Po stwierdzeniu, że nie ma możliwości zajęcia niczego na poczet długu komornik musi napisać pismo informujące do wierzyciela. Podaje się w nim informacje, że egzekucja jest bezskuteczna oraz podaje się powody takiego stanu rzeczy. Od momentu doręczenia wierzyciel ma tydzień na przedstawienie wniosku z ewentualnymi innymi sposobami egzekucji należności. Gdy nie złoży takiego wniosku, wówczas umarza się egzekucję. Zobacz także: Umorzenie długu – Kiedy następuje? Dłużnik w rejestrze dłużników Jeśli postępowanie egzekucyjne jest niemożliwe do prowadzenia i wierzyciel nie poda innych sposobów w takiej sytuacji następuje kontakt komornika z sądem. Składa on do właściwego sądu pismo (wniosek) o wprowadzenie dłużnika do Rejestru Dłużników Niewypłacalnych. Taki rejestr jest przydatny szczególnie dla osób postronnych. Gdyż zmniejsza ryzyko współpracy finansowej z osobami niewypłacalnymi. O fakcie złożenia wniosku komornik sądowy informuje również wierzyciela. Umorzenie egzekucji komorniczej nie jest i nie powinno być pojmowane jako brak zadłużenia. Wielu dłużników tak interpretuje tę kwestię, co jest jednak błędem, gdyż dług nie jest w żaden sposób niwelowany ani zapominany. Według aktualnie funkcjonujących przepisów wierzyciel ma aż 10 lat, żeby odzyskać swoje pieniądze. To oznacza, że wniosek o egzekucję zadłużenia może złożyć po kilku tygodniach, miesiącach albo latach. Niestety często sprawy o odzyskanie pieniędzy ciągną się nawet przez lata, gdyż im dalej od powstania zadłużenia, tym trudniej je odzyskać. Co po umorzeniu postępowania egzekucyjnego? Rejestr Dłużników Niewypłacalnych jest przydatny, a przede wszystkim pozwala na szybkie sprawdzenie czy dana osoba w nim figuruje. Jeśli dłużnik jest niewypłacalny, nie ma żadnego majątku, zapis w nim jest naturalnym stanem rzeczy po umorzeniu egzekucji komorniczej. Egzekucja komornicza rozpoczyna się od złożenia komornikowi przez wierzyciela tytułu egzekucyjnego opatrzonego klauzulą wykonalności nadaną przez sąd (tytuł wykonawczy). Komornik na podstawie takiego dokumenty przystępuje do egzekucji, zawiadamiając o niej listownie dłużnika. Celem egzekucji prowadzonej przez komornika jest ściągnięcie wierzytelności i zaspokojenie roszczeń wierzyciela. Nie zabiera więcej, niż jest to wskazane w tytule egzekucyjnym. Gdy jednak dłużnik nie posiada żadnych ruchomości, nie ma oszczędności, ma jedynie puste konto bankowe, na które nie wpływają pieniądze, nie ma tytułu do żadnej nieruchomości, nie ma pensji ani wartościowych przedmiotów, komornik nie ma szans na ściągnięcie zadłużenia. Oznacza to, że jedynym wyjściem ze strony komornika jest ocenić egzekucję jako bezskuteczną. Jest to wstęp do umorzenia postępowania egzekucyjnego. Jak dochodzi do umorzenia postępowania? Czasami trudno uwierzyć, nawet komornikom, że dłużnik nie posiada niczego, poza długami i to sięgającymi nie raz w kilka lub kilkanaście tysięcy złotych. Patrząc z boku nie brakuje im niczego: mieszkania, samochodu, zagranicznych wycieczek, rzeczy pierwszej potrzeby oraz rzeczy tylko dla rozrywki. Słowem stać ich na prowadzenie wygodnego życia. Jest to wspomniana osobna grupa dłużników, która oficjalnie nie posiada niczego, a nieoficjalnie bardzo dużo. Są to sytuacje, kiedy wszystko jest zapisane na inne osoby. Mieszkanie na żonę, samochód na dorosłe dziecko, małżeństwo posiada rozdzielność majątkową, ewentualna firma także należy do żony, a pensja jest otrzymywana przez dłużnika „pod stołem”, czyli na czarno. To wszystko oznacza, że oficjalnie dłużnik nie posiada niczego. Nie ma dokumentów, które potwierdzałyby jakąkolwiek jego własność, więc komornik nie może podjąć żadnych kroków, aby ściągnąć długi z majątku. Dłużnik a pensja „pod stołem” Osobną grupą dłużników jest rozrastająca się grupa, która na pierwszy rzut oka posiada wszystko od dużego domu po luksusowe przedmioty użytkowe. Jednak żadna z rzeczy nie należy do nich, więc komornik nie ma prawa ich zająć. Szukasz pomocy? Wejdź na stronę kredyt dla zadłużonych! Podziel się treścią w mediach społecznościowych!

co moze zabrac komornik w niemczech